Хоосноос салж ядан нүдээ анихад
Хөлийн доорхи өвсний түмэн гомдол үл тасарна
Энэ худлаа байна
Энд ,энэ хоосонд би юу ч чадахгүй юм байна
Чадаж байгаа бүхэн маань
Тэндээс ирдэг
Ядаж буй итгэл минь
Тэрнээс тэжээгддэг
Дууриамал хоосон сарнихуйд
Дуу гарах мэт болсоноо
Амь орох мэт хүсэл илэрхэд
Амьдрал шатаж нэг л оч болно
Сансрын хуйлрах эрчим холбоос болж
Сарны сүнсийг ивээхэд
Намуухан аяалгуу болж цаг хугацаа урсаад
Нарны биед шингэнэ уусна
Бүлээн